Altijd Verbonden: ‘Het luisteren naar muziek heeft veel bijgedragen aan mijn proces van heling en van rouw’

Muziek doet wat met ons, maakt ons verdrietig of juist blij. Het brengt troost of meer tranen. Maar het heeft eigenlijk altijd effect. Niet alleen muziek luisteren kan troost en heling brengen, ook muziek maken of ermee bezig zijn. Daisy van Bekkum heeft vrij snel na het overlijden van haar zoontje Tobias het benefietconcert ‘Altijd Verbonden’ georganiseerd.

Het overlijden van een kind heeft natuurlijk een enorme impact, hoe heeft het verlies van Tobias jouw leven beïnvloed?

“Er hangt veel samen met de coronaperiode. Dat zorgde ervoor (ga ik vanuit) dat veel mensen op afstand bleven. In eerste instantie verviel ik in oude patronen door daarom handreikingen te doen naar anderen. Ik ging veel met mensen wandelen en probeerde dan zo gezellig mogelijk te zijn. Ik was dus zelf erg op zoek naar contact. Daar zijn een paar dingen bij gebeurd die ervoor zorgden dat ik vooral teruggeworpen werd op mezelf. Op een gegeven moment dacht ik: dit is mijn kind, dit is mijn verdriet, als dat er al niet meer mag zijn, wie ben ik dan nog?

Ik was eerst heel erg gefocust op wat de buitenwereld ervan vond, maar ik besefte vrij snel, dit is echt van mij! Ik moest in mijn eigen kracht gaan staan, wat vind ík prettig? Ik zocht heel erg de bevestiging bij anderen, doe ik het wel goed, maar niemand kon mij dat vertellen. Ik werd teruggeworpen op mezelf en op mijn eigen kracht. Soms kan ik nog weer in oude patronen vervallen maar ik heb inmiddels genoeg ankers gezet om te voelen waar ik zelf sta en daar kan ik op terugvallen. Ik heb geleerd om terug te vallen op mezelf en wat goed voelt voor mij, ik heb daar heel veel in geleerd.

Ik denk wel vaak: ik zou het over willen doen, dat klinkt misschien gek maar dan bedoel ik dat ik graag veel minder schuldgevoel, spijt, zorgen en negatieve emoties had willen hebben tijdens mijn zwangerschap. Ik had hem graag alleen maar liefde willen meegeven, in plaats van al het andere. Ik denk ook nu sterker in mijn schoenen te staan en het verlies en alle beslissingen daaromtrent ook te kunnen dragen. Ik denk ook dat dat voor de omgeving fijner was geweest.”

Wat is jouw lievelingsnummer, heb je een nummer van jou en Tobias?

“Ja, dat heb ik, maar met die onthulling wacht ik tot het tweede benefietconcert. Ik heb echt een nummer van Tobias gekregen, maar hoe en wat dat vertel ik graag dan op het podium. Wat ik ook een heel mooi nummer vind, en waar je misschien in eerste instantie niet meteen aan denkt, is het nummer ‘Ik hou van mij’. Het origineel is van Harry Jekkers, hij heeft het geschreven en hij brengt het op een soort van cabareteske manier, heel overdreven.

Ik hoorde het nummer voor het eerst toen Tabitha het bij ‘Beste zangers’ zong. In het begin dacht ik, nou ja! Dat ga je toch niet zingen. Hoe kun je dat nou vol overtuiging zingen, maar aan het einde van het liedje stonden de tranen in mijn ogen. Ze heeft gelijk, dacht ik. Het nummer dat wij hebben laten horen is een combinatie geworden van beide versies, omdat die twee samen ook zoveel vertellen.

Het samenstellen van alle nummers is ook een heel leerproces geweest voor mij. Ik heb geleerd dat pijn en verdriet helemaal van jou (of mij) is, en dat je dat mag voelen en er helemaal mee om mag gaan op je eigen manier. Dat je alles mag doen  op jouw eigen manier, zoals het goed voelt voor jou. Dat je van jezelf mag houden.”

Wat heeft het organiseren van het concert jou gebracht?

“Ontzettend veel. Ik denk dat ik het niet eens allemaal kan benoemen, zoveel. Het heeft me weer dichter bij mezelf gebracht. Vertrouwen in mezelf versterkt. In mijn kwaliteiten, in mijn kracht, in het vertrouwen ook in anderen. Ze weten vaak niet wat ze voor je kunnen doen, maar doordat ik hen kon vragen wat ik nodig had, wisten zij wat ze konden doen voor mij en uiteindelijk ook voor andere lotgenoten. De reacties hebben mij daarna ook de drive gegeven om hiermee door te gaan en ik hoop nog veel te mogen betekenen voor anderen hierin. 

Zowel bij Erik als bij mij was het gevoel na afloop een verliefdheidsgevoel. Een overweldigend gevoel waar we geen woorden voor hadden. Dit gevoel hadden niet alleen alle andere vrijwilligers, zoals de band en de andere zangeressen en zangers na afloop ook, maar zelfs het publiek. De mooiste reactie vond ik persoonlijk van een grootmoeder die tot dagen na afloop maar bleef herhalen: ‘Ik heb geen vier kleinkinderen, maar vijf! Ik wil en kan niks anders meer zeggen.’ Dit citaat spreekt in mijn ogen boekdelen. Er is echt iets gebeurd!”

Het hele verhaal van Daisy lees je in de nieuwe NEL 5. Het tweede (online) benefietconcert vindt plaats op 10 juli. Wil je meer informatie over het benefietconcert? Kijk dan op de website of social media van @altijd_verbonden.