Elsbeth

Elsbeth Kuysters (1962) is moeder, echtgenote en psychologe. Na de geboorte van dochter Sara start ze in 2000 haar eigen praktijk AMON. Drie waarden komen steeds terug in haar werk en leven: rust, reflectie en balans. In 2017 overlijdt haar dochter Sara als gevolg van zelfdoding. De dood van haar enig kind inspireert Elsbeth tot het schrijven van blogs en ze schreef het boek Moederhart vol rouw en liefde, dat met lovende kritieken is ontvangen. Het voorwoord is van Manu Keirse, bekijk het boek op www.elsbethkuysters.nl
te vroeg losgelaten

Te vroeg losgelaten

Te vroeg losgelaten, dat geldt voor mijn kind Sara. Zij heeft het leven los moeten laten op zeventienjarige leeftijd, ze koos er zelf voor. Is het daadwerkelijk kiezen of is het een niet-anders-meer-kunnen dan op deze manier te eindigen?

Lees verder »
rouwjaar

De eerste drie rouwjaren: Hoofd-hart-handen

Het eerste van de rouwjaren is voornamelijk met het hoofd, het overdenken. In het tweede jaar komt het hart op de voorgrond met het voelen. En het derde rouwjaar ben je geneigd iets met de nalatenschap van de overledene doen, je komt in actie.

Lees verder »
overleden kind

Tekens van mijn overleden kind

Door de dood van Sara ben ik voor de tweede keer moeder geworden. Eerst ben ik moeder van een kind, en later word ik moeder van een overleden kind. Het is te ingrijpend om op de oude voet verder te gaan met mijn leven.

Lees verder »
begraafplaats

Begraafplaats: een plek vol liefde

De begraafplaats, waar onze doden een laatste rustplaats krijgen, een plek ‘vol liefde’? Ja, dat kan ik volmondig beamen. Rouw en liefde horen bij elkaar, zoals de zon en de maan, en de aarde en de lucht.

Lees verder »
moederdag

Rode-hartjes-pijn rondom Moederdag

Nu ik zelf een andere invulling moet vinden voor mijn Moederdag, besluit ik ook het laatste oliepotje in mijn tuin op te ruimen. Het staat er al meer dan drie jaar en is na het overlijden van Sara nooit meer aangeraakt en afgemaakt.

Lees verder »
rouw corona

Rouw in tijden van corona

Ik mis mijn meisje in tijden van deze coronacrisis harder dan voorheen. Ik realiseer me nu hoezeer ik in mijn eigen bubbel leef ná de dood van Sara. Deze luchtbel geeft me juist ook bescherming tegen het pijnlijke nieuws van buitenaf. Ik voel geen angst of paniek over dat wat komen gaat, iets ergs is me al overkomen.

Lees verder »
Ik ben een moeder met een graf

Ik ben een moeder met een graf

Ik ben een moeder met een graf, ik bezoek het praktisch elke dag. Wat me precies helpt hierin is lastig onder woorden te brengen. Echte emotie voel ik daar niet, het is eerder een plek om nog voor mijn kind te zorgen: blaadjes aanharken, kaarsjes aansteken, water van de bloemen verversen.

Lees verder »
lezen bij verlies

Lezen helpt bij mijn verlies

Enkele weken ná haar uitvaart brengt de bloemist een verpakte roos met een kaartje erbij. Met daarop voor ons haar laatste handgeschreven tekst: ’Lieve papa en mama. Een kleine bloem, een klein berichtje, om te laten weten dat ik heel veel van jullie hou! Liefs, jullie Sara’.

Lees verder »
troost

Troost door dierenliefde

Dat dierenliefde onvoorwaardelijk is weet ik, maar ná het overlijden van mijn dochter Sara beleef ik dat nog intenser. Ik wil jullie voorstellen onze kat Liesje, die voor veel troost zorgt.

Lees verder »