Eind 2019 bood Brigitte Remmelts (medium en life-coach) mij aan om voor NEL drie spirituele schilderijen met persoonlijke boodschap te maken en deze weg te geven aan onze lezers. Ik vond het in eerste instantie een beetje gek. Een spiritueel schilderij… wat moest ik me daar nou weer bij voorstellen. Maar ik ging op bezoek bij Brigitte, was enorm onder de indruk van haar kunnen (schreef daar een artikel over in NEL 2) de win-actie ging live en ouders meldden zich massaal aan.
Hier lees je het verhaal van twee van de winnaars. Ben je benieuwd hoe jij aan een spirituele schilderij met boodschap kan komen? Kijk dan in haar webshop.
Sanne: ‘Op 3 mei 2016 werd onze mooie Juliëtte geboren als derde dochter in ons gezin. Helaas ben ik de hele zwangerschap van Juliëtte heel erg ziek geweest, dus zowel ik als onze andere twee dochter keken enorm uit naar de geboorte van onze dochter. Eindelijk was het zover… Juliëtte was er… een prachtig meisje dat direct heel wijs de wereld in keek. Mijn hele zwangerschap was ik ontzettend bang dat er iets met Juliëtte zou zijn omdat ik veel medicatie had gebruikt vanwege Hyperemesis Gravidarum. Juliëtte voelde anders… ik ging tijdens de zwangerschap meerdere keren naar het ziekenhuis om een CTG te laten maken omdat ik haar niet goed voelde. Ik wist immers wat ik moest voelen, maar telkens kwam eruit dat Juliëtte zich goed voelde en dus ging ik weer naar huis. Twee dagen na de geboorte ging het niet goed met Juliëtte. Ze sliep alleen nog maar en als ze wat melk binnen kreeg braakt ze dit direct weer uit. Terug naar het ziekenhuis. Daar constateerden dat ze opstartproblemen zou hebben. Het ging alleen maar niet beter. Nee eigenlijk ging het met de dag slechter tot het moment dat ze stopte met ademhalen en wij met spoed naar een ander ziekenhuis werden overgebracht. Na tien dagen constateerden de artsen dat Juliëtte aan een hersentumor leed. Een hele, hele agressieve. Er was niets wat ze voor haar konden doen. Zeventien dagen na de geboorte van ons perfecte meisje overleed zij liggend op mij en brak mijn hart voor altijd in duizenden stukjes.
Op dit moment zijn we bijna 4 jaar verder. De afgelopen 4 jaar zijn een voortdurende strijd voor mij om mijn gevoel van gemis, verdriet en ook vreugde een goede plek in mijn leven te geven. Ik vind het leven zonder mijn prachtige dochter ingewikkeld. Ik ken hele diepe dalen maar ook hele hoge pieken omdat wij na het overlijden van Juliëtte nog twee regenboog kindjes mochten krijgen. Vanaf november beginnen helaas mijn downdagen weer omdat ik erg op zie tegen de feestdagen. Het lijkt wel of voor mij het gemis nog pijnlijker is terwijl andere mensen zo uitkijken naar het samenzijn. Enige tijd geleden zag ik de oproep van NEL om mee te doen aan een win-actie. Ik ben normaliter niet zo van de win-actie’s. Ik ben tevreden met alles wat wij hebben en ik gun het eigenlijk andere wel om het te winnen. Toen ik de oproep voor de actie zag, kreeg ik sterk het gevoel dat ik dit keer wel mee mocht doen. Ik rij vaak lang een medium een paar dorpen verder op maar ik durfde er nooit heen te gaan omdat ik bang ben om afhankelijk te zijn. Afhankelijk van iemand die wel met mijn mooie meisje kan communiceren.
De actie van NEL sprak mij enorm aan omdat het heel vrijblijvend voelt. Ik hoefde slechts mijn naam door te geven en kwam er niks uit dan zou het ook oké zijn. Ik had het alweer een beetje uit mijn gedachten gezet omdat ik toch wel niet zou winnen en we zouden wel zien hoe het loopt. Op zondagavond ging ik uit eten en terwijl ik rustig aan tafel zat ging mijn telefoon. Aan de telefoon sprak ik Brigitte die mij meedeelde dat ik had gewonnen. Ik gewonnen? Ik reageerde geloof ik nogal koeltjes omdat het niet tot mij doordrong… een schilderij en een boodschap van Juliëtte. Nadat ik ophing viel eigenlijk het kwartje pas… Wat was ik blij. De ontmoeting zou al aanstaande woensdag plaatsvinden. Voor de kerst… wat een prachtig lichtpuntje dat ik kon gebruiken in mijn ontzettend donkere dagen.
De ontmoeting bij mij thuis was zoals het bij mij thuis is… altijd een klein beetje chaotisch met onze vier kleine kinderen en alles wat er in huis gebeurd. Ik hou van die chaos maar soms is het ook wat lastig om je te focussen. Ik wilde zoveel vertellen en vragen. De tijd vloog voorbij. Er werd mij een mapje overhandig met een bijzonder en mooi schilderij en een tekst met een boodschap. Kort samengevat stond er in de boodschap dat ik mij niet schuldig hoefde te voelen. Iets waar ik al sinds het overlijden van Juliëtte ontzettend mee worstel. Wat een prachtige boodschap… wat kon ik dit gebruiken. Het gesprek was mooi. Er vloeiden tranen en ik wisselde ervaringen uit met Maartje over het verlies van ons kind. Het is altijd bijzonder om te spreken met andere sterrenmoeders. We begrijpen elkaar op een pijnlijk diepe manier maar aan de andere kant is het zo fijn dat er iemand is die je begrijpt. De gave van Brigitte is mooi en diepgaand. Ik legde uit dat ik eigenlijk wel een beetje jaloers ben dat zij met Juliëtte kan praten waarop zij mij uitlegde dat ik altijd via het schilderij zelf in contact met Juliëtte kan staan en haar daarvoor niet nodig heb. Het enige wat ik hoef te doen is te luisteren….
Wat een prachtig gesprek en wat een mooie mensen die deze ontmoeting hebben geregeld. Ik ben ze ontzettend dankbaar voor de kans die wij hebben gekregen om even in contact te staan met waar ik zo naar verlang.’
Marij: ‘Daan is op 26 juni 2019 geboren, na een zwangerschap van 24 weken, en 2 dagen. Onze rollercoaster begon twee weken daarvoor. Toen bleek dat ik met 22 weken zwangerschap al ontsluiting had. We werden opgenomen in het ziekenhuis, nadat ik doorgestuurd was door de verloskundige. Eerst een ziekenhuis hier in de buurt, maar het bleek al snel dat we die dag direct door zouden gaan naar het UMC in Maastricht. In deze weken kwamen er een wirwar van gevoelens voorbij; onzekerheid, angst, verdriet, het maken van keuzes maar ook was er ruimte voor liefde, familie en alle mooie zorgverleners die we om ons heen hadden. Ons motto was, en is nog steeds, samen staan we sterk. De cerclage plaatsen ging helaas niet, maar toch besloten we om er vol voor te gaan, voor onze Daan*. Hij is nog twee weken veilig in mijn buik blijven zitten, totdat de bevalling zich ineens aankondigde. De 24 weken waren we voorbij, dus er werd alles op alles gezet voor onze kanjer. Hij werd direct in de couveuse gelegd en naar de NICU gebracht. Hier heeft hij, samen met ons en alle mooie verpleeg(st)ers gevochten voor zijn leventje. Hoe klein hij ook was, hij deed het hartstikke goed! Na 2 weken bleek dat hij toch harder moest vechten dan dat we aan de buitenkant konden zien. Helaas is hij toen, 11 juli 2019, overleden. Onze mooie, kleine en lieve Daan.
We zijn nu negen maanden verder. Nog maar negen maanden. Wat hadden we je graag hier gehad. Verdriet, gemis maar tegelijkertijd ook heel veel liefde en trots voor jou en alle lieve mensen om ons heen. Alle gevoelens wisselen elkaar af, en dat maakt het dat de rollercoaster nog niet klaar is. Er zal altijd een gemis zijn, een leeg plekje. We zijn door jou papa en mama geworden, maar dit is niet zichtbaar.
Onze rollercoaster heeft mij ook iets waardevols gebracht. Namelijk een samenwerking met stichting Make a Memory. Nadat de fotograaf vanuit deze stichting prachtige foto’s heeft gemaakt heb ik contact gezocht, puur om ze te bedanken voor de mooie foto’s. Vanuit daar is er verder contact ontstaan en nu mag ik vanuit mijn bedrijf, Handmade by Sjiek!, herinneringssieraden maken voor andere ouders waarvan een kindje overleden is. Ook hebben we een herinneringsset ontwikkeld waarbij een armbandje de moeder en een armbandje door het kindje gedragen wordt. Ik draag je bij me, voor altijd dichtbij is onze slogan. Mooi en dankbaar om dit te mogen doen. Er ontstaan mooie gesprekken met mensen en ik vind het elke keer weer heel bijzonder om te horen dat mensen veel troost en kracht kunnen putten uit deze sieraden.
Toen ik de win-actie van NEL en Brigitte zag kreeg ik een heel warm gevoel en dacht direct dat we hieraan mee willen doen! Normaal gesproken doen we niet snel mee aan acties, maar het gevoel bij deze klopte gevoel. Ik heb ons, mijn vriend en mij, direct ingeschreven via de link.
Op een zondagavond ging de telefoon van mijn vriend, maar we waren net te laat met opnemen. Het was een voor ons onbekend nummer, en toen we terug belde kreeg mijn vriend Brigitte aan de lijn met het ontzettend mooie nieuws dat hij een van de gelukkige nummers had. Hij had gewoon gewonnen! Voor mijn vriend was het een extra verrassing, want ik was blijkbaar tegen hem vergeten te zeggen dat ik hem opgegeven had. We voelde blijdschap, maar ook waren we erg benieuwd en nieuwsgierig hoe het precies zou zijn.
Wat een mooie mensen zijn jullie, Maartje en Brigitte. Een hele reis hebben jullie gemaakt naar het Limburgse land om ons het prachtige schilderij en de boodschap persoonlijk langs te brengen. Deze ontmoeting zullen wij niet meer vergeten. Het voelde meteen heel warm en vertrouwd. Een warm gesprek hebben we gehad over verlies. En toen kwam het schilderij en de boodschap. Volgens mij vielen we toen even stil. Het eerste wat opviel waren de prachtige kleuren en texturen die gebruikt waren in het schilderij. Dit blijft echt prachtig om naar te kijken en ook vinden we het heel bijzonder om het te kunnen aanraken en echt te voelen. En wat was het mooi om een boodschap te krijgen. Een boodschap waarmee we bepaalde dingen zeer zeker meer een plekje hebben kunnen geven en wat ons ook heeft geholpen in het verwerkingsproces. Bijzonder om kennis te hebben mogen maken met de bijzondere gave die Brigitte heeft, ik kan het iedereen aanraden. Het schilderij hebben we een mooie plekje gegeven bij het speciaal gedenkplekje wat we voor Daan hebben gemaakt.
In NEL 2 staat een uitgebreid interview met Brigitte (en twee andere mediums) over hun gaves.
Schrijf je in voor NEL's nieuwsbrief
Blijf één keer per maand op de hoogte van alles wat jij belangrijk vindt.
Je gegevens worden gebruikt voor het versturen van onze nieuwsbrief zoals omschreven in onze privacyverklaring.
© 2023 NEL Magazine | Privacyverklaring
