NEL community

Elke ochtend zeg ik tegen mezelf, Martine, je moet een weg zien te vinden om zonder Teun verder te gaan, met Barri en Leo, want je hebt geen keus. Dit is je lot. En aan het einde van de dag, kom ik steeds weer op datzelfde punt uit, dat het zo verschrikkelijk moeilijk is. Het is zo gemeen. Het leven is ‘moeten’ in plaats van ‘willen’ geworden

Na haar overlijden hielden we een kleine herdenkingsbijeenkomst en erna lieten we Noa* achter in het mortuarium van het ziekenhuis. Omdat zij één van een tweeling was en haar zusje Eline nog in kritieke toestand in het ziekenhuis lag, mochten we de begrafenis uitstellen.

Onze vaders, moeders, zussen, broers, vrienden en vriendinnen. Jullie houden van onze kinderen én van ons. Jullie voelen je eigen verdriet én ons verdriet. Hoe was het voor jullie? Op die dag. En daarna? Sylvia van Gelder, de oma van Oscar doet haar verhaal.

Wij hebben er ook voor gekozen om te genieten van het leven en mooie dingen te zien. Onze kinderen zouden niet hebben gewild dat wij niet meer zouden genieten. Ze komen niet terug, ook niet als je in bed blijft liggen. Ze zijn hier niet gekomen om alleen maar verdriet te brengen.

Voor NEL 1 ben ik op zoek gegaan naar vaders die hun verhaal wilden delen. Tim, Mike en Jos hebben allemaal hun kind verloren. Zij vertellen hoe het voor hen was. Werd er anders op hun gereageerd dan op de moeders? Vragen hun vrienden naar hun verdriet? Hoe gaan ze er op hun werk mee om?

Bij Morris werd bij de twintig weken echo een ernstige hartafwijking geconstateerd. Tim en Manon hebben moeten besluiten om hem met 23 weken op 15 januari 2019 geboren te laten worden.

Bij Benja werd bij de twintig weken echo een vocht in de borstkas geconstateerd. Na veel onderzoeken leek het de goede kant op te gaan. Maar toen hij twee maanden oud was is hij op 1 april 2018 overleden aan een infectie.

Ja wat zal ik zeggen. Je leeft je leven maar het wordt nooit meer zoals het was. Ook al is het bijna vijf jaar terug, het wordt voor mij niet makkelijker. Ik denk zelfs dat het lastiger wordt. Het gemis wordt steeds groter lijkt wel.

Dit wil ik graag alle ouders meegeven die hier mee te maken krijgen. Doe wat goed voelt! Ga je niet afvragen of het misschien gek is. En weet dat je op elk moment nog van mening kan veranderen over bepaalde zaken. Dit is jullie moment!