Ik voel me net een peuter van twee jaar oud. Als een klein kind met driftbuien voel ik me. Ik wil helemaal niets en al helemaal geen uitvaart regelen voor mijn dochter Lynn, die hier, bij mij, had moeten zijn.
Op zaterdag 22 augustus 2020 is onze dochter, geheel onverwachts, geboren met een termijn van 25 weken en 3 dagen. Van een onbezorgde zwangerschap naar een vroeggeboorte van onze dochter. Wij wisten totaal niet wat ons te wachten stond. Dat wij een uitvaart moesten gaan regelen, was helemaal een ver van ons bed show.
Uit liefde laten gaan
Lynn werd geboren en wonder boven wonder, deed zij het heel goed. Helaas kreeg zij na vier dagen een hersenbloeding, waardoor zij niet meer met het leven verenigbaar was. Wij hebben, samen met de specialisten, het moeilijkste besluit van ons leven moeten maken. Wij moesten haar uit liefde laten gaan. Nadat de behandeling gestopt werd, overleed zij op mijn borst. Direct daarna hebben wij haar gewassen en verzorgd. Vervolgens hebben wij haar, samen met de verpleegkundige, naar het mortuarium van het ziekenhuis gebracht. Ik zag dat de verpleegkundige waterige ogen had. En dan moest die arme vrouw ons er ook nog op attenderen dat wij de uitvaartverzorging moesten gaan regelen…
Van roze wolk naar zwarte wolk…
Het was inmiddels 23.00 uur en ik wilde graag nog naar buiten. Mijn man reed mij in de rolstoel naar buiten. Ik keek mijn man aan en vroeg aan hem of hij een uitvaartverzekering had. Dit was niet het geval. Uit onmacht heb ik ‘Dela’ gebeld en alles uitgelegd. Godzijdank kreeg ik te horen dat mijn lieve ouders vanaf kleins af aan al een uitvaartverzekering voor mij hadden afgesloten. Ik heb daar in de zwangerschap totaal niet over nagedacht om dat te regelen. Je zit op een ‘roze wolk’, dus waarom zou je überhaupt aan de ‘zwarte wolk’ denken…
Een hersenbloeding, kan dat bij zulke kleine kindjes?…
De eerste vraag die ik kreeg van de medewerker was: “Wil je jullie dochter zelf meenemen of wil je dat wij haar ophalen”. Meenemen? Hoe dan? Ik heb geen maxi-cosi. Daar zou ze niet eens inpassen. Wij kozen er dus voor om haar op te laten halen. Bij aankomst in ons dorp zouden zij contact met ons opnemen.
Tegen mijn moedergevoel in
De dag van de bevalling, werd de gehele benedenverdieping van onze woning verbouwd. Het was een grote chaos en puinhoop. Alsof het allemaal al niet erg genoeg was. Thuis was niet eens meer een thuis. Afijn, thuis aangekomen werd ik gebeld door mijn huisarts. Hij vertelde mij dat er in de omgeving een uitvaartzorg was die uitvaarten verzorgden voor kindjes tot 1 jaar. De uitvaartzorg heet ‘Houvast’. Ik wilde er niets van weten en parkeerde het. Eind van de middag kwam Lynn aan bij ‘Dela’. Ik vroeg of wij langs konden komen, maar dat kon alleen op afspraak. Ze zouden kijken wat ze konden regelen. Dezelfde avond konden wij op rouwbezoek. Ze lag onwijs mooi opgebaard in een mandje. Ik zag dat de medewerkster wat om ons heen aan het draaien was. Ze stelde een aantal vragen, waar ik mezelf totaal niet fijn bij voelde. Ik weet dat het voor hen ook geen dagelijkse kost is, wat betreft jonge kindjes. Ik merkte dat zij zichzelf heel ongemakkelijk voelde. De vraag of zulke kleine kindjes een hersenbloeding kunnen krijgen, sloeg alles. Wij werden er op geattendeerd dat het half uur bijna om was en Lynn weer terug de koelcel in moest. Dit ging zo tegen mijn moedergevoel in! Alle vezels in mijn lijf schreeuwde dat ik haar dichtbij me wilde hebben.
Van ver weg naar ‘Houvast’
Na een nacht alleen maar gehuild te hebben, nam mijn man, de volgende ochtend, telefonisch contact op met ‘Houvast’. Wat een onwijs lieve vrouw kregen wij aan de telefoon, die direct tijd voor ons vrijmaakte. Wij spraken bij mijn ouders af, gezien de bouwval bij ons thuis. Ze kwam binnenlopen en ik voelde het gelijk! Dit is de beste keuze die wij tot nu toe hebben gemaakt. ‘Houvast’ is opgezet door drie vrouwen die hun kindjes zijn verloren. Allen hun eigen verhaal. Je kan dus wel zeggen dat het ervaringsdeskundigen zijn.
Zij heeft ons erdoorheen gesleept. Zij zorgde voor inspiratie, maar liet de keuze altijd bij ons. Zo wilde ik geen overvloed aan bloemen, dus werden het ballonnen. Zo kwam zij met het idee om een kinderboek voor te lezen. Mijn neefje en nichtje waren er ook bij. Hierdoor werd het wat luchtiger.
Zij zorgde ervoor dat wij Lynn thuis konden hebben, door een koelmatje te regelen. Lynn heel dichtbij ons. Daarnaast zorgde zij voor het contact met ‘Dela’, zodat wij dat niet hoefden te doen. Wij wilden de uitvaart in de avond, rond het tijdstip dat Lynn was geboren. Daar zorgde zij voor. Zij probeerde het onmogelijke, mogelijk te maken! Waardoor het een mooi en liefdevol afscheid was.
Kosten en vergoeding
De uitvaart van Lynn kostte totaal €3627,32. Hiervan werd €2867,- vergoed door ‘Dela’, omdat ik zelf dus al verzekerd was bij hen. Wij moesten ‘Houvast’ uiteindelijk nog €760,32 betalen. Mijn ouders hadden de rekening betaald van de koffietafel na de uitvaart. Daar weet ik de kosten niet van. Daarnaast kwam ‘Houvast’ nog met stichting ‘Felice’, welke €100 doneren voor de uitvaart. Dit kun je besteden aan verschillende dingen. Wij hadden dit besteed aan de ballonnen.
Ik schrok zelf wel van de kosten voor het vervoer van Lynn en het rouwbezoek. Zo kostte het vervoer €283,50 en het rouwbezoek van een half uur €227,50. Als ik er nu over nadenk, had ik Lynn graag zelf mee naar huis willen nemen en thuis willen houden tot de uitvaart. Buiten het feit dat ik Lynn al die tijd graag dichtbij me had willen hebben, scheelt het ook onwijs veel in de kosten. Je wilt er tijdens je zwangerschap niet over nadenken, maar ik ben achteraf onwijs gezegend met zulke ouders. Ik had dus het ‘geluk’ dat ik een uitvaartverzekering had… Maar stel je hebt dat niet, dan krijg je de man met de hamer na het afscheid van je kindje. Alsof het allemaal al niet zwaar genoeg is!