Het verlies van een volwassen kind? Het overkwam Ida!

In de nieuwe NEL vertellen drie moeders over het verlies van een volwassen kind. Eén van die moeders is Ida. Haar 28-jarige dochter Esther besloot zelf uit het leven te stappen. Ondanks dat Ida in haar hart voelde dat het beter was voor haar, is het verlies enorm.

‘Het moment waarop ik hoorde dat mijn dochter niet meer was, stortte mijn wereld in. Esther en ik hadden een hele hechte band. We vertelden elkaar alles en er was niets wat we niet met elkaar deelden. Hoe kon het dat ik zoiets gemist had. Dat ze het gevoel heeft gehad dat ze dít niet met mij kon delen? Ik snapte er helemaal niets van. Net als vriendinnen, haar man en al haar andere dierbaren. Níemand heeft iets gezien of gemerkt. In haar afscheidsvideo, die ze vlak voor haar overlijden heeft opgenomen, blijkt waarom. Esther heeft nooit met iemand gedeeld dat ze niet goed in haar vel zat en dat haar hoofd overliep. Ze wilde niemand tot last zijn. ‘Het is niemands schuld, maar ik kan niet meer’, waren één van haar laatste woorden. In haar ogen zag ik dat er een last van haar schouders afviel. In mijn hart voelde ik dat het beter was voor haar, maar gevoelsmatig was het verlies zó intens groot. Ik wilde haar niet kwijt … onze prachtige dochter.’

Verlies van volwassen kind

‘De eerste jaren na haar dood ging ik door op de automatische piloot. Ik wilde er zijn voor onze kleindochter, mijn schoonzoon, maar ook voor mijn mijn man en mijn zoon en zijn gezin. Ik liep mezelf compleet voorbij. Totdat ik niet zo lang geleden instortte. Ik had al wel langer het idee dat het niet zo goed ging, maar toen ik bij mijn man in de auto zat en dacht dat ik mijn dochter voorbij zag lopen, wist ik: dit is foute boel. Ik raakte in een depressie en kon niet meer werken. Het heeft tijd nodig om te verwerken wat er de afgelopen jaren allemaal is gebeurd, maar héél langzaam krabbel ik weer een beetje op. Mede door alle lieve mensen om mij heen.’

Groot gemis

‘Mijn man zorgt goed voor mij, maar ook de band met mijn schoonzoon is nog steeds heel goed. Hij heeft inmiddels een aantal jaar een nieuwe liefde in zijn leven. Een schat van een vrouw waar ik ook een hele goede band mee heb. Ze ging tijdens mijn depressie vaak mee naar gesprekken op mijn werk. ‘Als er iets is wat ik voor je kan doen, laat het mij weten Ida, ik help je graag’, drukte ze mij op het hart. Ik vind het een enorm geschenk dat ze in ons leven is gekomen. Al zal ik niet ontkennen dat het ook wel eens confronterend is. Zo mocht ik mee om de trouwjurk uit te zoeken voor hun bruiloft. Een heel bijzonder moment, maar ook verdrietig. Dat was iets wat ik ook zó graag met Esther had willen doen, maar wat nooit meer zal gebeuren. Dat doet pijn. Het zijn van die momenten waarop weer even keihard duidelijk wordt dat ze er niet meer is. Soms heb ik het ook als mijn kleindochter bij mij op schoot kruipt en ik door haar lange haren streel. Dezelfde lange haren als Esther.’

Never Ending Love

‘Al heb ik wel het idee dat Esther nog steeds heel dichtbij is. Af en toe laat ze dat ook wel merken. Vlak na haar overlijden bijvoorbeeld keek ik naar de video van haar uitvaart, toen ineens mijn leeslamp uit het niets aanging. ‘Ik weet het meisje, het is goed’, is wat ik zei. Daarna ging de lamp weer uit. Maar ook vroeg ik haar eens om mij veertjes te sturen als ze dichtbij zou zijn. Wat denk je? Vijf minuten later stuitte ik op een enorme berg met veren. Het idee dat ze nooit helemaal weg is, geeft mij een warm gevoel. Net als alle lieve mensen om mij heen. Mijn zoon en zijn gezin, mijn schoonzoon- en dochter en natuurlijk al mijn kleinkinderen. Maar ook mijn man en ik hebben veel steun aan elkaar. We hebben samen een prachtige dochter op de wereld gezet en ook al is ze niet meer hier, we blijven samen altijd op een speciale manier aan haar denken. Het is de Never Ending Love die je als ouder met je kind verbindt. Ik ben alleen maar dankbaar dat we die samen nog kunnen voelen.’

Meer verhalen over het verlies van een volwassen kind?

Naast Ida vertellen ook Heidi en Nelleke in NEL Magazine 6 over het verlies van hun volwassen kind. Benieuwd naar de verhalen? Je kunt deze editie van NEL hier bestellen.