Over de beleving Laat je horen op 16 mei van 11:45/ 12:45 & 13:15/ 14:15 door Floortje:
Je stem is het meest primaire instrument in je leven. Een kind dat geboren wordt, laat meteen horen dat ie er is. Een kind dat kwaad of blij is, is dat zijn hele lichaam. En dat zul je zien, maar ook horen! Als we ouder worden, krijgen we een oordeel over onze eigen stem of ons zingen. We vergelijken onszelf met anderen, geloven dat de ene persoon wel kan zingen en de andere niet. Die druk, dat oordeel maakt dat we onszelf steeds kleiner maken. Dat we ons steeds minder laten horen. In stembevrijding zoek je je eigen stem, laat je jouw meest persoonlijke en dus kwetsbare instrument horen. Stembevrijding is JA zeggen tegen jezelf. We gaan in een klein groepje ( max. 4 personen) kennis maken met deze vorm van je uiten.
Wie is Floortje?
Hee, hallo! Ik ben Floortje Thieleman. Een gelukkig mens. Even herhalen… Een gelukkig mens! Ik geniet van het leven en weet dat ik dat af en toe vergeet. Ontzettend vergeet zelfs. Om het dan vervolgens toch telkens weer te weten. Yesss! Ik ben een dametje van 1m62 (oké.. 1m60) met een schattig Vlaamse tongval, een breed interesseveld en een heerlijke baan als stembevrijdster én tekstschrijfster en -bewerker. Ik ben zwanger, mama van een smurfje van 2,5 jaar, van een eerder geboren en gestorven kindje én het vriendinnetje (want na 16 jaar relatie nog steeds niet getrouwd) van een heerlijke man, de vader van mijn kids.
En verder?
Ik was een jaar of 14, toen bleek dat er een goedaardige hersentumor in mijn bolletje zit – nog steeds – waardoor ik ook epilepsie heb. Het maakt me kwetsbaar en soms onzeker of boos. Op mijn dertigste verloor ik mijn eerste zoon. Loslaten. Doorgaan. Maar het écht niet meer weten. Ik weet het nog steeds niet. En dat vind ik eigenlijk wel prima. Er valt niets ‘op te lossen’. Ergens zijn het ook cadeaus. Want wat het maakt me ook wie ik ben. Een mooi mens! Krachtig, vol liefde. En de omvang van die liefde heb ik ten volle kunnen ervaren door te verliezen. Want als pijn zó groot is, dan is dat omdat de liefde enorm is. En hoe heerlijk is dat! Zó veel van een ander kunnen houden. Of van iets. Van huppelen, van een boom die bloeit, een berm vol gele bloemen,… En natuurlijk had ik dat liever op een andere manier geleerd. Maar zo loopt het niet.