Na het overlijden van Valentijn was ik in de veronderstelling dat ik, vanuit mijn emotionele openheid, om hem aan het rouwen was. Echter was ik vooral ik bezig om mensen te laten voelen hoe groot het is om je kind te verliezen. Al die tijd dacht ik dat ik andere nodig had om mijn verdriet zichtbaar te maken. Een onmogelijke verwachting die meestal uitliep in teleurstelling.
Vaak als ik verval in boze gevoelens van oneerlijkheid en onrecht van het leven over het verlies van mijn kind, gaat het niet zo goed met mezelf. Dat is een signaal om weer even goed voor mezelf te zorgen. Juist door eerst erkenning te geven aan deze pijnlijke gevoelens, komt er ruimte voor mij om weer terug te keren naar de dankbaarheid en de liefde.
Boosheid zijn kan een nuttige emotie zijn. Het heeft me ook veel gebracht. Door boosheid kon ik overleven. Ik moest alleen een andere manier zien te vinden om met mensen om te gaan. Uiteindelijk is me dat gelukt.
Het is niet in woorden uit te drukken hoe het voelt een keuze te moeten maken over leven en dood. Een keuze die zo persoonlijk is en waar iedereen een mening over heeft.
Schrijf je in voor NEL's nieuwsbrief
Blijf één keer per maand op de hoogte van alles wat jij belangrijk vindt.
Je gegevens worden gebruikt voor het versturen van onze nieuwsbrief zoals omschreven in onze privacyverklaring.
© 2023 NEL Magazine | Privacyverklaring
